“Wacht niet om (opnieuw) de verbinding met je partner te zoeken tot de kinderen uit huis zijn…”
Hoe de liefde levendig houden tijdens de tropenjaren?
Vaak wordt gedacht “we maken daar wel ons werk van als de kinderen groter zijn”. Maar hoe langer men daarmee wacht, hoe verder we verwijderd zijn van elkaar en hoe moeilijker het zal zijn om de liefde, wat jullie echt verbindt, terug te vinden.
De waarheid in de liefde bestaat immers niet. Precieze maten zoals “in een goeie relatie heb je x keer seks”. Er is geen geheim en er bestaan geen garanties voor. Liefde is fragiel en kwetsbaar tegenover het feit dat de liefde ook kostbaar en mooi is. Liefde heeft dus een dubbele laag.
Je hebt niet meer nodig dan jullie 2. Engagement en verbinding zijn essentieel om jullie relatie in een vorm te gieten die passend is voor jullie beiden.
Liefde is een vat vol tegenstrijdigheden
We hebben ook na de kinderen nog een lang leven samen. Weet je dat je nog dubbel zoveel tijd samen moet doorbrengen ten opzichte van de tijd waarin je kinderen thuis wonen? Dat betekent dus een serieuze uitdaging om elkaar hierin niet te verliezen.
Betrap je jezelf er ook op dat je je vaak afvraagt of jullie wel goed samen passen en wel gemaakt zijn voor elkaar? Elkaar soms een beetje verliezen is onvermijdelijk en eigen aan de maatschappij en technologie waarin we leven, maakt het er niet gemakkelijker op. Denk maar aan de momenten dat jullie beiden op jullie gsm zitten te scrollen ipv te praten met elkaar over wat er echt toe doet. Dat kunnen losknippen ten gepaste tijde zal de kwaliteit van jullie relatie ten goede komen.
We moeten leren communiceren
Vroeger werd ons aangeleerd niet teveel over je emoties of gevoelens te praten, omdat je je zwak opstelt. Iets dat nooit werd aangeleerd, is heel moeilijk om plots te integreren. Plots wordt verwacht dat men leert communiceren, maar ook door de rush van het dagdagelijkse leven, wordt dit achterop geschoven. Kinderen zorgen ervoor dat we enkel nog over praktische zaken praten met elkaar. Praten over kritiek en financiële zorgen, wordt uitgesteld omdat er kinderen rondlopen, het op dat moment niet past. Door dit te laten varen, stapelt dit zich op zoals steentjes onder de mat. Tot men op een bepaalt moment over die mat valt. We hebben het ook moeilijk om emotionele dingen te bespreken omdat we geen ruzie willen waar de kinderen bij zijn.
Kunnen praten als koppel is heel belangrijk! We hebben wel altijd een reden om niet te praten. En hoe langer men daarmee wacht, hoe moeilijker het wordt. Dan heb je het gevoel niet te worden begrepen, voel je je alleen, voel je geen verbinding meer en heb je het gevoel dat je elkaar kwijt geraakt. Het is noodzakelijk een situatie te zoeken waarin we durven praten, onszelf kunnen zijn en onze eigen taal kunnen gebruiken.
Denk je ook vaak: “Ik mis je, waar ben je?”
Het ontbreken van de ander is namelijk de vijand. Een kind heeft zorg nodig, maar de partner elk op zich ook. Een relatie is een voortdurende afwisseling tussen verbonden en onverbonden (gaan werken) zijn. Het is dus aan elk van ons om de momenten dat we samen zijn, betekenisvol maken en nadenken over hoe we zit samenzijn kunnen vullen.
Het is een feit dat we niet meer hetzelfde kunnen als voor er kinderen waren, maar je kunt wel samen zoeken naar hoe je hetzelfde op een andere manier kan beleven.
In de hoop op later, komt er een afstand
De afstand komt niet rechtstreeks door de kinderen, maar door je eigen basisbehoeften achterop te stellen. Je moet elkaar bewust zoeken. Een kind krijgen heeft een impact op ons leven en die gevoelens hierbij kunnen zowel gelijkend als verschillend zijn ten opzichte van elkaar. Ouders ontwikkelen zich soms op een verschillend tempo; we willen hetzelfde, maar op een andere manier. Dat wordt beïnvloed door wat we vroeger meemaakten en hoe we werden opgevoed. Deze onderliggende gedachten met elkaar delen en uitspreken is cruciaal! De meeste verschillen in opvattingen kunnen niet worden opgelost maar je kunt wel elkaar proberen te begrijpen en elkaar te verstaan. De ouder-partner schuifknop kan niet pas op het einde van de dag worden verschoven want dan is de energie vaak op om je partner nog aandacht te geven. Vandaar het belang van het creëren van die kleine gestolen momentjes gedurende de dag.
Probeer ook niet telkens te praten over praktische zaken, belangrijke beslissingen…op het moment dat je eens tijd neemt voor elkaar. Neem de tijd om dan gewoon te zeggen wat je bedoelt en voelt. “Ik zie dat je…” Je ziet er … uit”. In plaats van “Ga je nu weer weg?” kun je ook zeggen: “ik mis je gewoon”. Zie ook elkaars uitnodigingen (vb je partner die je vraagt om mee te gaan wandelen met de hond). Hij bedoelt hier eigenlijk mee dat hij nood heeft aan een momentje samenzijn.
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn en gewoon naar elkaar kunnen uiten van : “het is kak, het is ok, wij zijn ok, ik zie je nog altijd graag” kan zoveel betekenen! Herken gewoon die gevoelens en spreek ze ook uit naar elkaar toe! En neen, je hoeft ook niet telkens met een oplossing voor de dag te komen. Gewoon gehoord worden en luisteren kan al genoeg zijn om te laten zien dat je er voor de ander bent!
Een nieuwe vorm van seksualiteit wordt samen met de kinderen geboren
Vanuit die goede basis kun je ook een nieuwe vorm van intimiteit ontdekken. Onze seksuele behoefte verandert namelijk met de tijd. Belangrijk is om daar een balans te vinden. Maar dat lukt alleen als je er openlijk en eerlijk over kunt praten! Soms kan het verlangen minder spontaan worden door de komst van de kinderen. Dus wees daar alert op.
Dus dat zijn de tropenjaren van het ouderschap. Het brengt zekere uitdagingen met zich mee voor een relatie. Maar met liefde, communicatie en begrip voor elkaar, kunnen jullie de liefde springlevend houden en die sterke band behouden, zelfs te midden van de chaos van het ouderschap. Het is nooit te laat om jullie liefde te koesteren en te laten groeien, dus ga ervoor!